Początkiem sierpnia czarodzieje powinni świętować festiwal lata, święto radości, miłości i pokoju. Organizowane w Weymouth pod przewodnictwem Prewettów uroczystości od setek lat łączyły czarodziejów niezależnie od ich pochodzenia, majętności i zajmowanych stanowisk. Miłość wszyscy świętowali wspólnie.

A potem - nadeszła krwawa wojna.

Nikt nie był w stanie wskazać, kto był pierwszy, kilka dziewcząt mieszkających we wiosce zaplotło razem kwietne wianki i pobiegło z nimi nad wodę, ich kwiaty ozdobiły uderzające o ostry brzeg fale. Kilka z nich siedziało w zwiewnych sukienkach - przybranych umyślnie na przekór dziejących się zdarzeń - na skałach, mocząc bose stopy w chłodnej wodzie. Kilku chłopców pobiegło za nimi, w heroicznym zrywie wyławiając kwiaty, by zalecić się do dziewcząt, które wiedziały, że ci odważni chłopcy pewnie nie dożyją końca tej wojny. Na brzegu zaczęło gromadzić się coraz więcej mieszkańców i bywalców Oazy, a w powietrzu dało się usłyszeć coś tak już obcego: śmiech, radość, muzykę wygrywaną przez kilku tych, którzy wciąż potrafili.

Tradycja wianków polega na spleceniu wianka z polnych kwiatów przez czarownicę, która następnie rzuca ów wianek w morską pianę; kawalerowi, który wianek wyłowi, czarownica winna jest taniec.

W zabawie może wziąć udział każdy, kto został dopuszczony do Oazy. O dostępie do Oazy decyduje Zakon Feniksa. Zabawa rozpoczęła się tutaj. Fabularna data to 3 sierpnia 1957 roku.

W sprawie wydarzenia należy kontaktować się z Tristanem Rosierem.

Kość wianków zostanie usunięta 28 stycznia. Do tego czasu można jeszcze rozpoczynać wątki.

Za udział w Festiwalu Lata (zakończony pełny wątek) przysługuje osiągnięcie "Na głowie kwietny ma wianek".