First topic message reminder :



[bylobrzydkobedzieladnie]

dodać: Minnie, Hiacynth, Charlene,

Czuję się pominięta, proszę to naprawić! <3

Niedługo cię wpiszę, dont łory

Przepraszam bardzo, ale...

♣ Eileen Bartius napisał:Macmillan, ja cie nawet nie znam, jak mam cie dopuscic do swojej corki? :/

...Jak to się nie znamy, skoro jesteś tego samego rocznika, hm? A przypomnę, że Krukoni i Puchoni powinni trzymać się razem. Poza tym widzę wspólne zainteresowanie zielarstwem (chociaż u mnie idzie to w amatorszczyznę i wykorzystanie w innej, wiadomo jakiej sprawie).

Plus znasz Bena, ja też znam Bena, a Ben jest dobry i znasz też mojego kochanego, rudego kuzyna.

Więc... powtórzę pytanie - jak to się nie znamy?


PS. jak za rok lub dwa, lub pięć będę mistrzem w alko, to mogę Tobie i mężowi destylować dobre trunki z super etykietą; chyba że do tego czasu skończę z magiczną marskością wątroby.

No ja sama nie wiem, jak to jest, że się nie znamy!! Ale kartę przeczytałam, jest cudowna :(( nie wiem, co ty do niej masz. Czytanie jej było przyjemnością! A kartę epistolarną ciężko jest napisać dobrze!

No ale tak sobie pomyślałam, że nawet, jeśli nie łączyły nas jakieś ścisłe relacje, to mogliśmy po prostu dobrze znać się z lekcji. Wyobraź sobie, że raz usiedliśmy przez przypadek razem na wróżbiarstwie, a potem dziwna profesorka mówiła, że do końca roku albo edukacji nie możemy się przesiadać, bo tylko w takim ułożeniu będą nam sprzyjały gwiazdy. LOGICZNE, LRAWDA? No to siedzieliśmy razem i wróżyliśmy sobie beznadziejności i jakieś głupoty, bo nie byliśmy w tym kierunku za bardzo uzdolnieni. Polubiłam cię w sumie, bo spodobała mi się twoja postawa wobec innych uczniów, ale też charyzma i przyjazne usposobienie. Było w tobie coś, co kazało mi określać cię jako kogoś wyjątkowo interesującego. Ten typ ludzi, którzy przyciągają do siebie innych, chociaż w sumie nic nie robią. Zawsze ci współczułam z powodu urazów po tych nieszczęsnych tłuczkach. Na zielarstwie mogłam przemycać ci swoją wiedzę, żebyś dostał lepszą ocenę. Zaprzyjaźniliśmy się? Zakumplowaliśmy?
Kiedy byłeś oskarżony o morderstwo, miałam wtedy staż w Ministerstwie, więc musiałam być na bieżąco. Może udało mi się nawet zajrzeć na rozprawę, jak się zakręciłam w kontaktach. Nie chciało mi się wierzyć, że ty ją zabiłeś. A teraz? Możemy nadal wymieniać się listami, jeśli tylko moja opowieść ci pasuje!

PS. TAK!! Nie odmówimy DARMOWYCH procentów z super etykietkami!!

Nic mi nie mów o wróżbiarstwie, bo to porażka. Chociaż próba ustalenia czy fusy układają się w konia, królika, słońce z rogami czy co tam na Merlina powinno się pojawić było śmieszne. A co do zielarstwa... to jesteś w tym najlepsza, a dobrze by było, żebym nauczył się czegoś od lepszych od siebie, więc pewnie pomogłaś mi zdać zielarstwo na dobrym poziomie!

Poza tym... wiesz, że Twoja mama pochodzi z tych samych stron, co ja? Poza tym jak dobrze rozumiem, to po trochu też jesteś od Weasleyów (pal licho z etykietą; tylko nie mów mojej rodzinie)! Musieliśmy się co najmniej zakolegować! Może nie zaprzyjaźnić, bo przyjaciela miałem jednego (a szkoda, bo to drań był!), ale pewnie traktowałem Cię trochę jak taką słodką, daleką à la kuzynkę (którą, jak się okazuje, w pewnym sensie jesteś, tak jakby)!

Listami mogliśmy się rzadko wymieniać, bo starałem się ograniczać kontakt ze wszystkimi, prócz rodziną... CHOCIAŻ... skoro jesteś moją piątą wodą po kisielu rodziną (chociaż trochę tak naokoło, dookoła, gdzieś tu, to tam połączoną przez Weasleyów, z którymi jestem połączony przez matkę i jej siostrę, która to wyszła za Weasleya; czyli w sumie nie jesteś rodziną, ale tak trochę formalnie, jakby, sam nie wiem, tak; ale w sumie Twój tato jest wydziedziczony to nie, pogubiłem się)... to dlaczego by nie? Przyjąłbym wsparcie psychiczne na emigracji! Sam mógłbym wsparciem służyć!

PS. Zaprosisz mnie na swoje urodziny w sierpniu, prawda? Przyniosę whisky! Mogę Tobie pomóc, boś ciężarna i nie wypada Ci nosić rzeczy (nawet jak mamy od tego różdżki!) Tylko nie mów rodzicom, że Ci fizycznie pomogę, bo to wstyd dla szlachcica!

Na gacie Merlina! Jak jo Cie kochom! /udaje spolszczoną szkocką gwarę/ Nie dość, że kochana, nie dość, że umie w zielarstwo, nie dość, że nie wątpisz we mnie, to jeszcze jakoś jesteśmy powiązani!

Ale żeś mnie nie chciała z początku dopuścić do opieki nad ziarenkiem Bathildy, to nie wiem czy będę w stanie Tobie wybaczyć... :(

Nawet, jeśli formalnie nie jesteśmy aż tak bliską rodziną, to kochamy się jak rodzina i o, tyle! Wsparcie psychiczne na emigracji jak najbardziej ci dawałam, bo jakżebym mogła inaczej!
Poza tym - dobra, dobra, Antek, wiem, że mi wybaczysz. Zwłaszcza, jak już na tych urodzinach będziesz wiedział, że zostaniesz wujkiem. Jak mi kiedyś przy dzieciach będziesz pił, to wiesz, co się stanie!

A im, dziecku/dzieciom, jak już będą miały 11 lat, mogę dać szampana na Nowy Rok lub początek Hogwartu? Nie bij!

Piccolo ewentualnie :|.