Stacja kolejowa

Dworzec kolejowy lata świetności ma już dawno ze sobą, a mimo to wciąż prężnie działa. Jego drewniane ławki i podniszczone tablice informacyjne były świadkami niejednej historii, odjeżdżających pociągów i powracających bliskich, a spękane okna odzwierciedlają lata zmagań i zmian, jakie przeszło to miejsce. Donośny gwizd konduktorów niesie się długimi peronami, informując o kolejnych przejazdach, zaś w skromnym wnętrzu zapach starych książek i nowych gazet z punktu kolportera miesza się z pociągową wonią smoły. Na oszczędnie zdobionych peronach podróżni znajdują odrobinę ukojenia i spokoju w szumie odjeżdżających pociągów. Pod sufitem tłumnie gromadzą się także gołębie, czujnie obserwujące wyciągane z toreb kanapki, stanowią nieodłączny element dworca kolejowego.