Pewność siebie, odwaga, odrobina arogancji... Póki co to właśnie te silne określniki wiązały się z obrazkiem, jaki kreślił mężczyzna. A tych znała na tyle dobrze, by z góry zakładać, że nie zburzy przed nią muru pozorów, nawet jeśli doprawdy dziwnym był przypadkiem, w jakiś surrealistyczny sposób pasującym do dusznego, pozbawionego cielesności otoczenia ów klubu.

Nawet teraz, gdy stała na czele korowodu żałobników, ze spojrzeniem utkwionym w wieko zamkniętej trumny. Nie bez powodu, w końcu nikt z szanownych gości oraz oficjeli nie chciałby oglądać resztek jej ojca. Sinozielonych, napuchniętych i gdzieniegdzie uszczkniętych przez morskie istoty, łase na łatwy kąsek. Nie, to z pewnością nie był widok dla niczyich oczu, starczyć więc musiało czarodziejskie zdjęcie.

To miejsce, choć od dawna nieodwiedzane, było swego rodzaju tradycją. Niewielka, elegancka kawiarenka. A w kawiarence tej równie niewielki stoliczek obok wielkiego okna, z którego obserwować można było tętniący życiem port. A tradycje, nawet jeśli przez jakiś czas nie były praktykowane, wtapiały się w byt codzienny, niemal automatycznie sterując ruchami w sprzyjających sytuacjach.

Opis

Opis